Het concertterein- stegiastan.

Dit is een groot veld wat aan de rand van het bos ligt. Als er een concert is dan lijkt het vanuit de verte net alsof het een grote stad is. Er zijn op het terein verschillende podiums waar de beste artiesten op spelen. In het midden is altijd een groot kampvuur waar mensen omheen zitten. Het is er eigenlijk altijd gezellig en altijd druk ook als er geen concerten zijn. De concerten worden altijd pas op het laatste moment bekend gemaakt waardoor niet veel mensen het weten maar er zijn er toch redelijk wat die komen. Er zijn ook vele stands met eten en drinken. Aan de achterkant is een grote ronde bar. In het midden staan barmannen drankjes te maken en te verkopen.

regels
vechten mag maar je wordt wel snel door de beveiliging uitelkaar gehaalt
max personen mogen heel veel komen.. he tis een groot terein.

Glimlachend sprong Fei van de limo f en liepen stukje verder naar de muziek. Ze maakte ook snel Kyo los anders bleef hij e hele danog op dat ding staan. Al keek Fei haar ogen uit. Ze wist at ze vanacht niet weg hoefde. Omdat ze toch in het bos ging slapen. Ze wachte even op Kiyo om te komen. Maar ze zat te springen om verder te gaan. Ze wou graag de est zin .

Kiyo sprong van de limo af. Hij zag gewoon aan Fei dat ze graag verder wou en dat deed hem glimlachen. Hij liep naar haar toe. 'En al nog meer benieuwd?' vroeg hij grappend aan haar. Hij had precies zo staan te trappelen om de rest te zien. Dat was nu al een paar jaar geleden.

´´Kom mee´´ zei Fei bot terwijl ze hem mee trok verder om alles te zien. Ze was sterk voor een meisje dus zo moeilijk was het niet voor haar om hem mee te slepen. Rustig keek ze rond toen ze voor een podium stonden waar ze zaten te spelen. Glimlachend luisterde ze er naar terwijl ze mee dansde op de maat. Ze keek glimlachend naar Kiyo en wachte tot hij mee ging dansen.

Kiyo begon te grijnzen. Hij vond dat Fei voor het eerst van de avond er echt vrolijk uitzag. En dat het eruit zag dat ze het naa haar zin had. Hij danste met haar mee. Het was al wel druk maar het zou nog veel drukker worden. Hij keek haar glimlachend aan. Hij vroeg ze ergens af of ze last had van de alcohol maar dat leek niet zo dus zei hij niets.

Rustig danste Fei door. Toen het drukker was danste ze zelfs een stukje van Kiyo af. Ook al was het niet vrouwelijk het dansen het kon er mee door vond Fei. Ze glimlachte breed en liep uiteindelijk naar het vuur toe. Al was ze Kito eigenlijk al kwijt. Die vond ze later wel bedacht ze. De rest bij het vuur leek plezier te hebben. Dus daarom ging ze daar maar heen.

Kiyo had door dat Fei van hem weg danste. Nou ja ze was ook niet verplicht om de hele avond bij hem te blijven. Hij vond het eigenlijk goed van haar dat ze zelf ook verder ging kijken. Even later liep Kiyo zelf ook over het terein. Hij kwam bij het vuur uit en zag dat Fei daar ook was. Maar voor hij op haar af kon lopen kwam er een jongen naar hem toe. 'Kiyo!' riep hij. Daar gaan we weer dacht hij. Hij wist wel wat de jongen wou.

Fei zag later Kiyo komen. maar zag dat er een jongen bij stodn. Toch danste ze naar hun toe en keek hun beide glimlachend aan. ''Sorry ik was je kwijt'' zei Fei tegen Kiyo. Daarna keek ze met een neppe glimlach naar de vriend. Waarom wist ze niet maar misschien had ze toch nog wat alchohol gedronken. ''Het was zo geweldig het dansen en zo'' zei ze glimlachend.

Kiyo glimlachte. 'Ik zei toch dat je het leuk vond.' zei hij tegen haar. De jongen, genaamd Sander, keek van de een naar de ander. 'Anyway, Kiyo je moet nog steeds een keer voor ons spelen. Zeg ja en we maken meteen een podium voor je vrij.' zei hij. 'Sander ik speel niet. Nu niet nooit niet.' zei hij tegen hem. Hij wist van te voren al dat als hij hier heenging dat die vraag zou komen. Hij had ooit een keer voor iemand gespeelt en die had rond lopen bazuinen dat hij goed was. En dan kreeg je dit. Kiyo keek weer naar Fei. 'Wil je wat drinken?' vroeg hij aan haar.

''Nope ga maar gewoon gitaar spelen''zei Fei glimlachend. Het kon haar weinig schelen dat Kiyo nee zei. Zelf wou ze het graag horen hoe hij speelde. Ze wou hem zelfs naar het podium duwen als het moest. Daar was ze sterke genoeg hopelijk voor. Ze wist eigenlijk niet goed hoe sterk Kiyo was. Ook al had hij spieren niet altijd betekende dat hij super sterk dan was.

'Fei ik ga geen gitaar spelen.' zei hij koppig. Als zij nu ook ging zeuren zou ze het nog zwaar te verduren krijgen. Hij had haar al uitlegd dat hij niet voor andere mensen speelde. En die ene keer was een vergissing geweest waar hij nu nog steeds spijt van had. Hij ging echt niet spelen.

Fei keek teleurgesteld naar Kiyo maar snapte het wel. ''Dan maar niet jammer'' zei Fei glimlachend. Daarna trok ze hem mee naar het kampvuur. Daar ging ze verder dansen nu met Kiyo zodat ze elkaar niet kwijt raakte. Ze had al een lange tijd niet gedanst. Vooral in mensen vorm niet maar het deed haar wel goed vond ze zelf.

Kiyo was blij dat ze niet verder aandrong en bewoog mee op de maat. Uitdagend, zoals altijd uiteraart. Hij stond redelijk dicht bij Fei. Maar als zij hem zou wegduwen of zelf achteruit ging vond hij dat natuurlijk jammer maar hij zou het wel accepteren. Hij zou nooit een vrouw dwingen tot iets.

Fei merkte amper dat ze eigenlijk dicht bij elkaar dansden. Ze was zo blij half door de alcohol maar vooral doordat het zo gezellig was. Eigenlijk was ze wel gewend omdat jongens nooit meer er bij bedoelde. Daar was ze zoals altijd weer te mannelijk voor. ´´Jij komt hier zeker vaak´´ riep Fei boven de muziek uit naar Kiyo.

'Heel vaak. Het is mijn manier om even aan de rijkdommen mijn ouders te ontsnappen.' zei hij tegen haar. Dat was zeker een reden. De andere reden was gewoon omdat hij van de goede muziek hier genoot. Soms werd hij het helemaal zat in het grote huis waar eigenlijk niemand thuis was. Hij was dan wel gelukkig maar hij had dit soort dingen ook nodig.

´´Het rijke leven moet zeker heel zwaar zijn´´ zei Fei sarcastisch. Ze wist wel dat aan alles na delen was maar vergeleken met haar leek het nog steeds veel beter. Toch zou ze hier niet verder op in gaan. Ze wist dat het dan een discussie werd en daar had ze geen zin in. ´´Wanneer had je dan gespeeld met je gitaar´´ vroeg ze verder. Ze zou hem niet dwingen maar wou nu wel het verhaal weten.

'Een grote fout is dat geweest.' zei Kiyo. Hij keek even naar de grond. Hij had het verhaal eigenlijk nog nooit verteld maar dat maakte ook niet zo veel uit. 'Ik heb een keer voor iemand gespeelt. Ik dacht toen dat ze bijzonder was en heb wat voor haar gespeelt. Even later wist eigenlijk iedereen uit haar vriendenkring en de mijne dat ik volgens haar goed gitaar kon spelen. Sindsdien proberen ze me op dat podium te krijgen.' zei hij eerlijk tegen haar. Dat meisje vond hij nu niet meer bijzonder. Ze hadden een relatie van vier dagen gehad, een recore voor hem, maar het was uiteindelijk op niets uitgelopen.

´´Kan ik begrijpen als ik ooit een vriendje zou krijgen zou ik ook gaan op scheppen. Behalve als hij vroeg om het niet door te vertellen´´ zei Fei glimlachend tegen hem. Waarschijnlijk had hij dat ook gedaan anders zou hji nu niet zo veel spijt er over hebben. Al vroeg ze zich nog steeds af waarom Kiyo niet gewoon openbaar speelde. Maar dat zou hij toch niet zeggen.

'Tja maar ik had dat ook gezegd. Alleen het was voor haar een soort van wraak denk ik altijd.' zei hij tegen haar, eerlijk. Ze had het pas rond lopen bazuinen nadat het uit was. Natuurlijk had iedereen toen gedacht dat ze nog steeds verliefd was op Kiyo. Maar volgens haar was het Kiyo's schuld en had ze er geen spijt van. Het maakte Kiyo ook niet heel veel uit.

´´Dat is laf zeg´´ zei Fei rustig als of het heel normaal was. Zo iets doen als wraak zou ze zelf nooit doen. Maar ze was ook niet bekend op het liefdes gebied. Ze was een lonley tiger en dat zag je ook goed aan haar. Al wist ze wel dat ze dan eerder een eerlijk gevecht met hem aan wil gaan voor de woede. ´´Dat sommige zo iets doen snap ik niet maar ik ben ook raar´´ zei Fei rustig.

'Het was mischien ook wel een beetje mijn eigen schuld. Maar mensen doen gekke dingen in de naam der liefde, tenminste dat zeggen ze.' zei hij met een kleine glimlach tegen haar. 'En zo raar ben je niet hoor.' zei hij daarna met een charmante glimlach tegen haar. Hij was zijn versierdersstreken nog niet helemaal vergeten.

´´Dan heb ik misschien geluk dat liefde mij pad nog niet heeft gekruisd´´ zei Fei glimlachend. Misschien klonk het hard maar het was beter dan zeer triest er over doen. Daarna keek ze hem vragend aan onder het dansen. ´´Dank je wel, al geloof ik je niet helemaal´´ zei Fei eerlijk terwijl ze haar schoduers op haalde. Als ze alle complimentjes en geschenken moest weigeren was ze de hele tijd wel bezig.

'Je moet niet te min over jezelf denken. En de liefde heef tmij ook niet echt gevonden hoor.' zei hij tegen haar. Hij wou niet dat ze zo over zichzelf dacht. Ze was gewoon, net als alle anderen, een mens. Ja ze kon dan mischien in een tijger veranderen maa hij kon ook veranderen. Dus dat was eigenlijk ook niet vreemd meer. En hij was e rnog steeds van overtuigt dat alle mensen vreemd waren.

Fei haalde kort haar schouders op. ´´Het is de waarheid e het boeit mij eigenlijk weinig meer wat mensen over mij denken. Zo lang ikmaar in een vacht rond kan lopen is alles goed´´ zei ze glimlachend. Dat was wanneer je echt vrij was vond ze zelf. Gewoon je helemaal laten gaan op je instincten en zo overleven. Geen overbodige emoties gewoon instinct.

'Ik denk dat als ik hier tien mensen neerzet waar je vanavond mee hebt gesproken dat ze stuk voor stuk zullen zeggen dat je een aardig meisje bent.' zei hij tegen haar. Hij wist gewoon zeker dat er voor haar genoeg mannen rondliepen die haar aardig vonden en mischien zelfs meer dan dat. 'En het is inderdaat dat je vrijer bent als je in een vacht rond loopt.' zei hij daarna. Dat had hij zelf ook altijd al vond hij er niets mis mee om als mensen te leven.