Het muziekgebouw- Tragio

Dit is een groot en oud gebouw. Er zijn altijd mensen als is het midden in de nacht. Er zijn verschillende zalen. De zalen zijn groot en er is vooraan een podium en daarom heen staan in een halve cirkel stoelen zoals in een theater. Er worden s'avonds vaak concerten gegeven en overdag kun je hier oefenen met muziek. In totaal zijn er 8 zalen waarvan er 6 zijn die voor iedereen toegankelijk zijn. De overige twee mag je alleen in als je een speciaal pasje hebt. Deze zijn speciaal voor mensen die veel talent hebben en ook vaak in het gebouw komen.

regels:
niet vechten
kraak andermans muziek niet aan
max personen is vrij er is heel veel ruimte in elke zaal staan ongeveer 1000 stoelen dus...

Aris liep het gebouw in. Ze wilde weer eens proberen te oefenen met haar gitaar. Vroeger had ze wel eens erop gespeeld maar meestal zong ze. Aris liep een zaal in en pakte een stoel. Haar gitaar legde ze op haar been en ze begon een beetje te tokkelen. Ze neuriede er zachtjes bij. Haar ogen gesloten terwijl ze door speelde. Het ging wel redelijk vond ze.

Bella liep het muziekgebouw binnen. Ze was hier nog nooit geweest maar ze had er veel verhalen overgehoort. Ze had besloten dat ze ging piano spelen. Haar ouders dachten dat ze aan het jagen was maar ze had geen zin dus zou ze ook niet gaan. Ze opende een deur en liep de zaal binnen. Zodra ze de deur opende hoorde ze gitaar spel. Het klonk goed vond ze. Ze keek de zaal rond en zag wat verder een meisje zitten. Ze ging snel op de dichts bijzijnde stoel zitten en sloot haar ogen zodat ze anar de muziek kon luistern.

Aris neuriede zachtjes door ondanks dat ze wist dat er een ander iemand in de buurt was die meeluisterde. Aris speelde door tot het liedje afgelopen was. Daarna zette ze de gitaar aan de kant en opende haar ogen weer. Ze ging even door haar haren en keek naar het meisje dat er zat. Zachtjes zuchtte ze. Het was fijn om weer eens te spelen. Het was een welkome afwisseling.

Bella opende haar ogen toen ze de laatste noten van het liedje hoorde. Ze wist niets te zeggen en was weer zo verlegen. Soms haatte ze dat echt. Ze vond de muziek heel mooi maar ze durfde niets tegen het meisje te zeggen. Haar krachten had ze een soort van uitgezet. Ze wou de gedachten van het meisje niet horen dat was persoonlijk.

Aris keek naar het meisje. Ze stond op en nam de stoel mee. Aris ging zonder te vragen naast haar zitten. 'Klonk het een beetje?' vroeg ze met een kleine glimlach aan het meisje. Natuurlijk kon ze zelf wel vinden dat het goed klonk maar dat kon ze ook gewoon vinden om zichzelf een goed gevoel te geven. Aris streek haar jurkje even glad.

Bella knikte. 'Het klonk prachtig.' zei ze zachtjes. Ze keek even verlegen naar het meisje en daarna weer terug. Ze keek naar het podium. Haar moeder had gezegd dat ze moest gaan optreden maar ze durfde nooit. Dus kwam het er niet van. Ze keek nog een keer naar het meisje.
_________
is haar buik al te zien??

Ja, niet heel groot maar er is al wel wat te zien.. En het is wel duidelijk dat ze zwanger is en niet blubberbuikdik is.
_______

Aris glimlachte vriendelijk. 'Bedankt..' zei Aris tegen het meisje. 'Ik ben trouwens Aris.' zei ze vriendelijk. Ze keek naar het meisje. Aris was benieuwd naar haar naam. Ze was ergens wel blij dat ze iemand aangesproken had. Dat was misschien wel leuk en het deed haar misschien ook wel goed. Aris glimlachte.

'Bella.' zei ze zachtjes. Ze gleed met haar ogen over het meisje heen en opeens viel haar de buik van het meisje op. Hij was dikker dan normaal maar het kwam niet omdat ze dik was van vet. Bella kon haar nieuwschierigheid niet weerstaan en liet de gedachten van Aris door haar hoofd glijden.

Haar gevoelens voor Desh zijn versterkt doordat hij heeft gezegd dat hij bij haar zou blijven!
__

Aris glimlachte. 'Aangenaam.' zei ze vriendelijk. Ze was ondertussen wel gewend aan de blikken die bleven hangen op haar buik en werd er vrolijk van. Zeker nu Desh besloten had dat hij bij haar zou blijven. Ze keek naar Bella. 'Speel jij ook iets?' vroeg ze maar. Aris had even geen zin om alles op te zoeken in de gedachten en het geheugen van Bella.

'Ik speel piano.' zei ze zachtjes. Ze zei niets over de buik en keek snel weer weg. Haar ogen bleven op de piano hangen die op het podium stond. Hij was prachtig glanzend zwart. En hij was groot. Ze had nog nooit op ene echte vleugel gespeelt al zou ze dat wel graag doen.
____________________
weet Desh van Kiyo?? en van het plan???

Ja, dat het haar ex-vriend is.. En verder niets.
_________

'Zou je wat voor me willen spelen? Of voor jezelf.' vroeg Aris Bella met een vriendelijk glimlach. Ze was best benieuwd naar hoe goed ze was maar had daar wel veel vertrouwen in. Ze keek naar Bella en daarna naar de piano op het podium, ze kon ergens wel zien dat ze graag wilde spelen. Dat snapte ze ook wel. Aris glimlachte.

Bella keek een beetje zenuwachtig naar de piano en daarna naar Aris. 'Ik weet niet... Ik ben niet heel goed ofzo.' zei ze zachtjes. Ze haatte het echt dat ze zo verlegen was. Ze keek weer naar de piano het leek wel alsof dat ding haar gewoon riep. Alsof het haar naam riep.

'Dat maakt niet uit. Zlang je er maar plezier in hebt. Dat is het belangrijkste en dat is met alles zo.' zei Aris glimlachend. 'Het lukt je wel Bella.' zei Aris glimlachend tegen haar. Ze keek van Bella naar de piano. Zelf was ze ook niet geweldig op de gitaar maar ze vond het gewoon leuk en dat was het belangrijkste voor haar. Aris glimlachte vriendelijk.

Bella knikte. Ze stodn langzaam op en liep naar het podium. Ze ging achter de piano zitten. Liet haar vingers even over de toetsen glijden. Probeerde een toonlader. Het geluid was geweldig dat hoorde ze nu al. Ze zette haar vingers neer en begon zachtjes te spelen. Het was een langzaam maar mooi nummer.

Aris glimlachte en luisterde vol bewondering toen Bella begonnen was. Het klonk prachtig. Aris liet zich meegaan met de muziek. Ze vond de piano altijd prachtig klinken. Soms zelfs als een echte zee. Aris tikte zachtjes mee op haar benen maar het ws voor haar niet eens hard genoeg om te horen. Ze was blij dat Bella speelde want ze was echt een talent.

Bella speelde verder en vergat de hele wereld om haar heen. Ze vergat alles en speelde pasioneel verder. Ze zou zo de hele dag kunnen blijven spelen. Ze sloot haar ogen. En liet de muziek door haar heen vloeien. Zo speelde ze altijd.

Aris glimlachte. Ze sloot haar ogen en luisterde alleen maar naar de muziek. Het voelde geweldig en ze maakte haar hoofd helemaal leeg. Ze vond het echt knap dat Bella zo goed en zo natuurlijk kon spelen. Je hoorde gewoon de passie die ze ervoor had en dat vond Aris knap.

Bella speelde verder en ze dacht aan het moment dat ze had leren spelen. Vanaf toen was pianospelen een uitvlucht voo rhaar leven geweest. Alleen wist niemand dat. En dat zou ze graag zo houden. Ze speelde de laatste noten en opende haar ogen weer. Ze keek voor zich uit. Nog in trans van haar eigen spel.

Aris opende haar ogen net voordat Bella uitgespeeld was en begon te klappen. Ze had een grote glimlach op haar gezicht liggen. Het was prachtig vond ze. Ze stond op en liep naar Bella toe. 'het klonk prachtig..' zei Aris zachtjes tegen haar met een glimlach op haar lippen. Ze bekeek haar even.

Door het geklap van Aris werd Bella weer uit haar trans getrokken. Ze keek even naar Aris. 'En nu de waarheid graag.' zei Bella zachtjes. Ze geloofde het neit dat mensen haar muziek mooi vonden. Haar vader liep altijd maar te zeuren over dat ze speelde en haar moeder vodn het inmiddels ook neit zo supper leuk meer als eerst.

'Ik vond het echt prachtig.Echt waar. Je zorgde ervoor dat ik helemaal meeging met de muziek. Ik weet zeker dat ik niet de enige zal zijn die dat zou vinden alsje het aan mensen zou laten haren.' zei Aris glimlachend. Ze keek naar Bella en vroeg zich af waarom ze haar niet geloofde, want zo kwam het over. Ze leek niet te geloven in zichzelf vond Aris.

Bella knikte een beetje onzeker. 'Bedank...' zei ze zachtjes. Ze was nog steeds verlegen en door de complimeten werd ze allleen maar meer verlegen. En dat vond ze vervelend. Ze keek naar Aris. Van haar gezicht leek af te stralen dat ze het echt mooi vond. Maar Bella was nog niet helemaal overtuigt.

Aris keek glimlachend naar Bella. 'Je bent niet overtuigt hea.. Waarom niet?' vroeg Aris haar. Ze keek van Bella naar de piano. Ze meende het echt. Aris streek even over de piano heen. Haar moeder speelde piano, Aris had het altijd prachtig gevonden. Ze glimlachte even bij de gedachte. Ze had er aak bij gezongen. Eigenlijk miste ze haar ouders wel.

Bella keek even naar de grond. Ze had eigenlijk gehoopt dat het niet was opgevallen dat ze twijvelde. 'Ik weet niet. Mischien door mijn ouders.' zei ze zachtjes. Ze mocht eigenlijk niet heel veel meer piano spelen en moest nuttige dingen doen. Maar ze hield wel van haar ouders. En dat zou ze altijd blijven deon.